W języku hiszpańskim używa się podobnie jak w języku polskim 3 stopni przymiotników. Są to :
- el positivo (równy)
- el comparativo (wyższy)
- el superlativo (najwyższy)
STOPIEŃ RÓWNY - EL POSITIVO
W stopniu równym przymiotniki występują zazwyczaj w swojej podstawowej formie w odpowiednim dla kontekstu zdania rodzaju.
los tomates rojos - czerwone pomidory
la tiza blanca - biała kreda
Przymiotniki w stopniu równym występują w konstrukcji porównawczej:
TAN .... COMO - TAK .../RÓWNIE.... JAK....
Los españoles fabrican coches tan buenos como los franceses. - Hiszpanie produkują tak dobre samochody, jak Francuzi.
STOPIEŃ WYZSZY - EL COMPARATIVO
Jeżeli jakaś cecha ma większe natężenie i chcemy ją pokreślić używając stopnia wyższego, przed przymiotnikiem musimy postawić słówko más (z akcentem graficznym nad a) oznaczające bardziej.
MAS ALTOS - WYZSI
MAS COMODO - WYGODNIEJSZY
W momenice gdy chcemy powiedzieć o tym, że jakaś cecha występuje w mniejszym znaczeniu przed przymiotnikiem stawiamy słówko menos oznaczajace mniej.
MENOS INTELIGENTE - MNIEJ INTELIGENTNY
Aby podkreślić większe/mniejsze natężenie jakiejś cechy w stosunku do innej używamy następującej konstrukcji:
MAS/MENOS .... QUE - BARDZIEJ/MNIEJ .... NIZ
Esta chica es mas guapa que aquella. - Ta dziewczyna jest ładniejsza niż tamta.
STOPIEŃ NAJWYZSZY - EL SUPERLATIVO
Stworzenie stopnia najwyższego jest bardzo proste i rózni sie od tworzenia stopnia wyższego postawieniem rodzajnika określonego w odpowiedniej formie i liczbie.
EL MAS ALTO - NAJWYZSZY
EL MENOS INTELIGENTE - NAJMNIEJ INTELIGENTNY
Charakterystyczną konstrukcją dla stopnia najwyższego jest :
EL/LA MAS/MENOS .... DE... - NAJ.../NAJBARDZIEJ/NAJMNIEJ... Z...
Juan es el mas alto de la clase. - Juan jest najwyzszy z klasy.
Bibliografia:
Easy Espanol numer 19, Wydawnictwo Amercom