|
A
|
wymowa tak jak polska litera a. (el alma, alto) |
|
B
|
wymawiamy jak polskie b na początku wyrazów, po pauzie, po literze m. (el barco, ambas) W pozostałych przypadkach b wymawiamy pomiędzy polskim b i w tworząc szczeline między wargami, jest to "b szczelinowe". (el árbol) |
|
C
|
generalnie wymawiane jest jak polskie k, gdy występuje przed spółgłoskami oraz samogłoskami a, o, u ( ca wymawiamy ka, co wymawiamy ko, cu wymawiamy ku) (la casa, cuando) Natomiast w przypadku gdy po c występują samogłoski e, i i tworzą zestawienia wyrazów ce, ci wymawiamy je jak angielskie th w wyrazie think (by otrzymać odpowiedni dzwięk należy umieścić język między zębami) Na Wyspach Karaibskich, w hiszpańskich prowincjach Andaluzji, Ekstermadurze oraz w calej Ameryce Płd. c stojące przed e oraz i wymawia sie jak polskie s. (cinco,cenicero,cero,cine) |
|
CH
|
obecnie nie jest już literą alfabetu, a jedynie zestawieniem spółgłosek mających swoje charakterystyczne brzmienie. Hiszpańskie ch wymawiamy pomiędzy polskim cz, a ć. Brzmienie to jest podobne do brzmienia x w języku rosyjskim . (chaleco,cheque,cuchara,chica) |
|
D
|
w większości przypadków d wymawiane jest jak tzw. "d szczelinowe", powstaje ono w momencie gdy powietrze wypuszczamy z ust przez niewielką szczelinę znajdującą się pomiędzy czubkiem języka, a górnymi zębami. Wyjątkiem są przypadki gdy d występuje na początku wyrazu oraz po spółgłoskach l i n wtedy wymawiamy je poprostu jak polskie d. Szczególnym przypadkiem wymowy litery d w języku hiszpańskim jest sytuacja gdy występuje ono na końcu wyrazu gdzie wymawiane jest bardzo słabo lub praktycznie się go nie wymawia. (dinero)
Uwaga! D znajdujące się na końcu wyrazu, najczęściej jest nieme np. usted wymawiamy uste Jednak w okolicach Madryta przyjeło się, że jest wymawiane jak hiszpańskie z (angielskie th w wyrazie think) np. Madrid czytamy Madirth. |
|
E
|
gdy występuje w sylabie otwartej (tj. nie zakończonej spólgloska) jak również w sylabach zamknietych przed d, m,n,s, z wymawiane jest w sposób przypominający francuskie é w wyrazie bébé lub angielskiego e w wyrazie ten. (lee, pared, esto, pez, siempre) Natomiast w pozostałych przypadkach tzn. w większości sylab zamkniętych jak również w sylabach otwartych występujących na początku wyrazu przed r i rr wymawia się je tak jak polskie e. |
|
F
|
jak w języku polskim |
|
G
|
generalnie wymawia się jak w języku polskim, jednak istnieją pewne wyjątki od tej reguły. Najczęściej spotykanym wyjątkiem jest sytuacja gdy g występuje przed samogłoskami e, i tworzy wtedy złożenia ge, gi które wymawiamy odpowiednio jak polskie he, hi (h jest tutaj gardłowe) np. gente wymawiamy jak hente , ginecólogo jak hinecologo. W sytuacjach gdy pomiędzy g a e, i występuje u, czyli gdy mamy gue, gui u jest nie wymawiane, np. el gueto czytamy el getto. Gdy po g występują samogłoski a,o,u wymawiamy je tak jak polskie g np. el gato czytamy el gato |
|
H
|
w jezyku hiszpańskim jest nieme i nie wymawiamy go w 99% przypadków. Wyjątkiem jest jego występowanie w grupie hue na początku wyrazu gdzie czytamy je jak g. |
|
I
|
czytamy jak polskie i. Gdy występuje nad nim akcent czytamy jak ij, np. el día czytamy jak polskie el dija. |
|
J
|
wymawiamy jak polskie h gardłowe, bardzo charczące. (joven) |
|
K
|
wymowa jak w języku polskim, jednak sama głoska występuje w języku hiszpańskim bardzo rzadko, np. w wyrazach zapożyczonych z języka greckiego. |
|
L
|
wymawiamy jak w języku polskim |
|
LL
|
podobnie jak CH do niedawna uważane za jedną z liter alfabetu jest obecnie złożeniem dwóch spółgłosek l. LL wymawia się je najczęściej pomiędzy polskim j, ź. W krajach Ameryki Południowej takich jak Urugwaj czy Argentyna jego wymowa jest twardsza zbliżona do ź, ż. |
|
M
|
czytamy tak samo jak polskie m. |
|
N
|
czytamy tak samo jak polskie n. |
|
Ñ
|
czytamy jak polskie ń. |
|
O
|
czytamy jak polskie o. W większości przypadków występuje wymowa zamknięta, natomiast wymowa otwarta jest stosowna w sylabie zamkniętej, gdy wyraz rozpoczyna się na ro, przed rr, ge, gi, j. Wymowa otwarta występuje również pomiędzy a i r lub l gdy o jest akcentowane, np ahora. |
|
P
|
wymawiamy jak w języku polskim (el pelo, el puerto) Uwaga! Wyjątek stanowi występowanie p na początku wyrazu przed spółgłoską s. P jest wtedy nieme. |
|
Q
|
wymowa podobna do polskiego k. W języku hiszpańskim występuje w grupach que, qui które wymawiamy pomijając u jako odpowiednio ke, ki. |
|
R
|
wymawiane w sposób bardzo podobny do polskiej wymowy r, aczkolwiek hiszpańska wymowa jest znacznie mocniejsza, bardziej wibrująca szczególnie gdy występuje jako podwójne rr oraz gdy r znajduje się na początku wyrazu lub po spółgłoskach l, n, s. (correr czytamy jak korrer) |
|
S
|
wymawiane jest podobnie jak w języku polski. Niekiedy zamiast s stosuje się wymowę zbliżoną do sz lub z. (el suelo) |
|
T
|
wymowa tej głoski odpowiada wymowie polskiego t. (tarde) |
|
U
|
wymawiane jak w języku polskim. Uwaga! U nie jest nigdy wymawiane w grupach „gue”, „gui” (odpowienio ge, gi) oraz „que”, „qui” (odpowiednio ke, ki). Sytuacja ta niedotyczy wyrazów zapożyczonych gdy nad u znajdują się dwie kropeczki tak jak ma to miejsce w języku niemieckim. |
|
V
|
wymawiamy podobnie jak hiszpańską literę B. Dźwięk jest tutaj pośredni między b i w. |
|
W
|
litera ta występuje jedynie w wyrazach pochodzenia obcego np. el whisky, el western i wymawia się jak angielskie w. |
|
X
|
wymawiamy jak w języku angielskim. (el texto czytamy el teksto) |
|
Y
|
wymowa bardzo zbliżona do hiszpańskiego LL (patrz wyżej) czyli wymowa pomiędzy j a ź. Gdy występuje jako spójnik wymawiamy krótko jak polskie i, natomiast na końcu wyrazów jak polskie j. |
|
Z
|
wymawiamy podobnie do angielskiego th w wyrazie think. W hiszpańskiej Andaluzji, na Wyspach Kanaryjskich oraz w Ameryce Łacińskiej wymawia się jak s. |