Części Mowy

W tym dziale znajdują się artykuły poruszające problematykę hiszpańskich części mowy. Poniżej znajduje się lista z której możesz wybrać z jakim zagadnieniem chcesz się zapoznać.

Adverbio - Przysłówki w języku hiszpańskim

Adverbio to po hiszpańsku "Przysłówek" jest to część mowy, która odpowiada na pytanie JAK? i służy do opisywania czasowników. (Iść (jak?) szybko.)

W przypadku przysłówków podobnie jak w przypadku przymiotników możliwe jest stosowanie kwantyfikatorów, które mają na celu wzmocnić ich znaczenie.
por ejemplo: muy + adjetivo/adverbio = muy rápido/muy rápidamente PRZYSŁÓWKI SPOSOBU

Przysłówki sposobu są to przysłówki pochodzące od przymiotników. Tworzymy je dodając do przymiotnika rodzaju żeńskiego końcówkę -mente.

rapido - rapida - rapidamente
szybki - szybka - szybko

facil - facil - facilmente
łatwy - łatwa - łatwo

PRZYSŁÓWKI CZĘSTOTLIWOŚCI
Siempre
Zawsze
Casi Siempre
Prawie Zawsze
Normalmente
Zwyczajnie
A Menudo
Często
A Veces
Czasami
Casi Nunca
Prawie Nigdy
Nunca
Nigdy

 


PRZYSŁÓWKI CZASU
Ahora
Teraz
Ahora mismo
W tym momencie
Temprano
Wcześnie
Tarde
Późno
Hoy
Dzisiaj
Mañana
Jutro
Ayer
Wczoraj
Anteayer
Przedwczoraj
Proximamente
Wkrótce
Antes
Przedtem
Anoche
Wczoraj wieczorem
Aún
Jeszcze
Cuando
Kiedy, Gdy
Después
Potem
Entonces
Wtedy
Jamás
Nigdy
Luego
Później
Mientras
Tymczasem
Ya
Już

Często spotykane są również zwroty przysłówkowe:

La semana que viene
W następnym tygodniu
El año que viene
W przyszłym roku
Dentro de dos años
Za dwa lata
La semana pasada
W zeszłym tygodniu
Por la mañana
Rano




PRZYSŁÓWKI MIEJSCA
Aquí
Tutaj
Allí
Tam
Allá
Tam
Fuera
Nazewnątrz
Abajo
Na dole
Arriba
Na górze
Delante
Przed
Adelante
Naprzód
Alrededor
Dookoła
Antes
Przedtem
Atrás
Z tyłu
Cerca
Blisko
Debajo
Pod
Donde
Gdzie
Encima
Na
Enfrente
Naprzeciw
Lejos
Daleko
Entre
Pomiędzy



PRZYSŁÓWKI ILOŚCI
Algo
Coś
Nada
Nic
Apenas
Ledwo
Bastante
Dość
Casi
Prawie
Cuanto
Ile
Demasiado
Zbyt
Más
Bardziej
Menos
Mniej
Mucho
Dużo
Poco
Mało, Trochę
Todo
Wszystko
Sólo
Tylko
Mitad
Połowa
Tan
Takbardzo, Tak
Tanto (~… como… )
Tyle (Tyle...ile...)



PRZYSŁÓWKI SPOSOBU
Así
Tak, W ten sposób
Bien
Dobrze
Mal
Źle
Como
Jak
Casi
Prawie
Despacio
Powoli
Rápido
Szybko
Lento
Wolno
Deprisa
Pośpiesznie
Mejor
Lepiej
Excelente
Wyśmienicie


PRZYSŁÓWKI PRZECZENIA
No
Nie
Nunca
Nigdy
Tampoco
Także nie
Jamás
Nigdy



PRZYSŁÓWKI PYTAŃ
Que
Co
Porque
Dlaczego
Acaso
Może


Artículo - Rodzajnik w języku hiszpańskim

Ten artykuł jest poświęcony hiszpańskim rodzajnikom ich użycie dla polaków uczących się języka hiszpańskiego może być niekiedy skomplikowane ze względu na fakt iż taka część mowy jak rodzajnik w językach słowiańskich w tym i w języku polskim nie występuje.

O podstawach związanych z Rodzajnikami hiszpańskimi pisaliśmy w artykule poświęconym Rzeczownikom ze względu na współzależność tych dwóch części mowy.

Wyróżniamy następujące rodzaje Rodzajników:
- Articulo Definido (Rodzajnik Określony)
- Articulo Indefinido (Rodzajnik Nieokreślony)
- Articulo Neutro (Rodzajnik Nijaki)

O użyciu Rodzajników Określonych, Nieokreślonych lub braku rodzajnika przed Rzeczownikiem (tzw. rodzajnik zerowy) znajdziesz w artykule o Rzeczownikach.

FORMY ŚCIĄGNIĘTE RODZAJNIKÓW

AL = A + EL
DEL = DE + EL

Czasowniki w języku hiszpańskim


KONIUGACJE CZASOWNIKÓW


W języku hiszpańskim istnieją trzy grupy czasowników, zależnych od ich końcówki: -ar, -er, -ir.

ODMIANA CZASOWNIKÓW REGULARNYCH W CZASACH TERAŹNIEJSZYCH

Koniugacja -ar Koniugacja -er Koniugacja -ir

trabajar

  1. trabaj-o
  2. trabaj-as
  3. trabaj-a
  4. trabaj-amos
  5. trabaj-áis
  6. trabaj-an

beber

  1. beb-o
  2. beb-es
  3. beb-e
  4. beb-emos
  5. beb-éis
  6. beb-en

vivir

  1. viv-o
  2. viv-es
  3. viv-e
  4. viv-imos
  5. viv-ís
  6. viv-en

CZASOWNIKI NIEREGULARNE

W języku hiszpańskim oczywiście oprócz czasowników regularnych istnieją, również czasowniki nieregularne jest ich dosyć dużo, jednak większość ma tak naprawdę pewne zasady odmiany.

Odnośnie tych czasowników istnieje reguła zamiany samogłosek według następującego tematu:

1. o => ue (poder , encontrar , volver , dormir , sonar , costar , recordar)

2. u => ue (jugar)

3. e => ie (querer , cerrar , comenzar , empezar , entender , perder , pensar , regar , merendar)

4. e => i (pedir , servir)

Zamiana następuje we wszystkich osobach oprócz pierwszej i drugiej liczby mnogiej.

por ejemplo:

JUGAR
PODER
PEDIR
PERDER

Yo
juego
puedo
pido
pierdo
Tu
juegas
puedes
pides
pierdes
El/Ella
juega
puede
pide
pierde
Nosotros/-as
jugamos
podemos
pedimos
perdemos
Vosotros/-as
jugáis
podéis
pedís
perdéis
Ellos/Ellas
juegan
pueden
piden
pierden

W przypadku odmiany czasowników częściowo nieregularnych (tzn. takich w których występują oboczności) dobrze jest rozpisać czasownik w formie dwóch kolumn i zaznaczyć tzw. Zasadę buta – to co poza „butem” pozostaje bez zmian literowych np.:

    QUERER (E:IE) 

    Quiero Queremos
    Quieres Quereis
    Quiere Quieren
     

Istnieją również całkowicie nieregularne czasowniki, które po prostu musimy się nauczyć na pamięć. Przykładami takich czasowników są między innymi SER , ESTAR (w jednym z działów na stroniejest ich odmiana) , ale również czasowniki TENER, SABER.
TENER
SABER

Yo
tengo
sé
Tu
tienes
sabes
El/Ella
tiene
sabe
Nosotros/-as
tenemos
sabemos
Vosotros/-as
tenéis
sabéis
Ellos/Ellas
tienen
saben

Liczebniki główne

LICZEBNIKI GŁÓWNE - NUMERALES CARDINALES

Przedstawimy w tym dziale podstawowe cyfry i liczby do 30, oraz zasady tworzenia dowolnych liczb od 30 w górę....

Numeros - Liczby

Od 1 do 29...

  1. uno
  2. dos
  3. tres
  4. cuatro
  5. cinco
  6. seis
  7. siete
  8. ocho
  9. nueve
  10. diez
  11. once
  12. doce
  13. trece
  14. catorce
  15. quince
  16. dieciséis
  17. diecisiete
  18. dieciocho
  19. diecinueve
  20. veinte
  21. veintiuno
  22. veintidós
  23. veintitrés
  24. veinticuatro
  25. veinticinco
  26. veintiséis
  27. veintisiete
  28. veintiocho
  29. veintinueve

Liczebniki takie jak uno i veintiuno. a także inne liczebniki zawierajace końcówkę -uno, które występują przed rzeczownikiem rodzaju męskiego skracamy do un.

un minuto - jedna minuta

Natomiast, gdy takie liczebniki występują przed rzeczownikami rodzaju żeńskiego zmieniamy uno na una.

una mesa - jeden stół

Od 30 do 100....

30. treinta
31. treinta y uno
32. treinta y dos
33. treinta y tres
34. treinta y cuatro
35. treinta y cinco
36. treinta y seis
37. treinta y siete
38. treinta y ocho
39. treinta y nueve

40. cuarenta
41. cuarenta y uno
42. cuarenta y dos
...

50. cincuenta
51. cincuenta y uno
52. cincuenta y dos
...

60. sesenta
61. sesenta y uno
62. sesenta y dos
....

70. setenta
71. setenta y uno
72. setenta y dos
...

80. ochenta
81. ochenta y uno
82. ochenta y dos
...

90. noventa
91. noventa y uno
92. noventa y dos
...

100. cien

Od 100 do 1000....

100. cien
101. ciento uno
102. ciento dos
103. ciento tres
...

200. doscientos, -as
300. trescientos, -as
400. cuatrocientos, -as
500. quinientos, -as
600. seiscientos, -as
700. setecientos, -as
800. ochocientos, -as
900. novecientos, -as

Ciento nie ma rodzaju żeńskiego.

Od 1000 do ....

1.000. mil
2.000. dos mil
3.000. tres mil.
4.000. cuatro mil
5.000. cinco mil
6.000. seis mil
7.000. siete mil
8.000. ocho mil
9.000. nueve mil
...

1.000.000. un millón
1.000.000.000. mil millones
1.000.000.000.000. un billion

Liczebniki porządkowe

LICZEBNIKI PORZĄDKOWE - NUMERALES ORDINALES
  1. primero, -a
  2. segundo, -a
  3. tercero, -a
  4. cuarto, -a
  5. quinto, -a
  6. sexto, -a
  7. septimo, -a
  8. octavo, -a
  9. noveno, -a
  10. decimo, -a
  11. undecimo, -a
  12. duodecimo, -a
  13. decimotercero, -a
  14. decimocuarto, -a
  15. decimoquinto, -a
  16. decimosexto, - a
  17. decimoseptimo, -a
  18. decimooctavo, -a
  19. decimonoveno, -a
  20. vigesimo, -a

Liczebniki porządkowe są formalnie przymiotnikami więc od każdej formy męskiej tworzymy formy żeńskie zamieniając -o na -a.

Participio Pasado - Imiesłów Bierny

Participio Pasado to po hiszpańsku tyle co Imiesłów Bierny. Podobnie jak Past Participle w języku angielskim służy on np. do tworzenia zdań w czasach Prefect: takich jak np. Preterito Perfecto, Futuro Perfecto lub do konstrukcji Mowy zależnej - La voz pasiva.
Jeżeli chodzi o zasady tworzenia Participio Pasado to są one w przypadku czasowników regularnych stosunkowo proste. Wystarczy, że w przypadku czasownika należącego do grupy koniugacyjnej -ar zamienimy tą końcówkę na -ado, natomiast w przypadku czasowników należących do grup koniugacyjnych -er,-ir zamienimy końcówki na -ido.
CANTAR
CANTADO
BEBER
BEBIDO
VIVIR
VIVIDO

czyli jeżeli w zależności od końcówki czasownika dokonujemy następującej zamiany:

AR => ADO
ER, IR => IDO

Oprócz regularnie tworzonych Participio Pasado istnieją również nieregularne, poniżej przedstawiamy tabelkę najpopularniejszych, nieregularnych Partcipio Pasado :

SER
SIDO
BYĆ
VER
VISTO
WIDZIEĆ
PONER
PUESTO
KŁAŚĆ
ESCRIBIR
ESCRITO
PISAĆ
ABRIR
ABIERTO
OTWIERAĆ
VOLVER
VUELTO
WRACAĆ
HACER
HECHO
ROBIĆ
ROMPER
ROTO
ŁAMAĆ
DECIR
DICHO
MÓWIĆ

Posesivos - Zaimki dzierżawcze

ADJETIVOS POSESIVOS

Jeżeli rzeczownik, który pojawia sie po zaimku dzierżawczym, jest w liczbie pojedyńczej, używamy następujacych form:

MI - mój, moja, moje
TU - twój, twoja, twoje ( u jest tutaj nieakcentowane jest to różnica w stosunku do Tú z akcentem które oznacza TY )

SU - jego , jej
NUESTRO/-A - nasz , nasze
VUESTRO/-A - wasz , wasze
SU - ich

por ejemplo:

Mi hermano es hijo único - Mój brat ma jest jedynakiem.
Tu hermana es muy guapa - Twoja siostra jest bardzo ładna
Su corazón está roto - Jego/jej serce jest złamane
Nuestra casa es muy grande - Nasz dom jest bardzo duży
Vuestra vida es aburrida - Wasze życie jest nudne
Su canciones son interesantes - Ich piosenki są interesujące

Natomias jeżeli rzeczownik pojawiający się po zaimku dzierżawczym występuje w liczbie mnogiej, formy powyższych zaimków ulegają zmianie poprzez dodanie końcówki -s

MIS , TUS , SUS , NUESTROS/-AS , VUESTROS/-AS , SUS

PRONOMBRES POSESIVOS

Powyżej przedstawione zostały najbardziej podstawowe zaimki dzierżawcze występujące w funkcji przymiotnej, używane w momencie gdy stoją przed rzeczownikami. Oprócz nich występują również zaimki dzierżawcze w funkcji rzeczownej (samodzielnie) lub występujące po rzeczowniku, który określają.

m. sing.
f. sing.
m. pl.
f. pl.
el mio la mia los mios las mias

el tuyo

la tuya los tuyos las tuyas
el suyo la suya los suyos las suyas
el nuestro la nuestra los nuestros las nuestras
el vuestro la vuestra los vuestros las vuestras
el suyo la suya los suyos las suyas

Przymiotniki w języku hiszpańskim

Podobnie jak w przypadku rzeczowników tak i w przypadku przymiotników ( ADJETIVOS ) wyróżniamy rodzaje i tworzymy ich liczby mnogie.

RODZAJE PRZYMIOTNIKÓW HISZPAŃSKICH

Rodzaj męski
- przymiotniki zakończone na -o

tonto - głupi
italiano - włoski
blanco - biały

- przymiotniki zakończone na -án , -ín , -ón , -or (z wyjątkami)

mejor - lepszy
peor - gorszy
bailarín - roztańczony

Rodzaj żeński
- przymiotniki rodzaju żeńskiego tworzy się przez zamianę końcówki -o na końcówkę -a.

tonta - głupia
italiana - włoska
blanca - biała

- formy żeńskie w niektórych przypadkach tworzy się przez dodanie końcówki -a

trabajadora - pracowita
bailarína - roztańczona

Przymiotniki zakończone natomiast na -a , -e , -í , -ú , -ar , -n , -l , -z mają jednakowe formy w obu rodzajach.

inteligente - inteligentny, inteligentna
fuerte - silny, mocny
débil - słaby
triste - smutny
marroquí - marokijski
fácil - łatwy
veloz - szybki
joven - młody

LICZBA MNOGA

Przymiotniki zakończone samogłoską ( oprócz akcentowanych -í , -ú ) tworzą liczbę mnogą poprzez dodanie końcówki -s.

milagrosa => milagrosas
tonto => tontos

Przymiotniki zakończone na spółgłoskę oraz akcentowane -í , -ú tworzą natomiast liczbę mnogą poprzez dodanie końcówek -es

joven => jovenes
marroquí => marroquíes

UWAGA!!!

Podczas tworzenia zdań przymiotniki określejace rzeczownik powinny być w tym samym rodzaju i liczbie pj:
el perro (es) grande
la perra (es) pequeña
los perros (son) grandes
las perras (son) pequeñas

Rzeczowniki i Rodzajniki w języku hiszpańskim

Rzeczowniki w języku hiszpańskim najczęściej poprzedzane są tzw. rodzajnikami (artículo). Użycie tych rodzajników jest bardzo istotne jeżeli chodzi o sens i znaczenie zdań w języku hiszpańskim. Istnieją oczywiście przypadki w których nie używamy rodzajników. Język hiszpański posiada następujący podział rzeczowników:
1. ze względu na rodzaj:
- męski (masculino)
- żeński (femenino)
2. ze względu na liczbę:
- pojedyncza (singular)
- mnoga (plural)

Jak już pisaliśmy powyżej w celu rozróżniania rodzaju rzeczownika: męskiego i żeńskiego używa się rodzajników.
Poniżej przedstawiamy podstawowe założenia odnośnie rodzaju rzeczowniki w języku hiszpańskim:

  • zawsze rzeczowniki osób i zwierząt płci męskiej stosowane są jako rzeczowniki rodzaju męskiego, posiadają one również swoje odpowiedniki płci żeńskiej będące rodzaju żeńskiego
    pj: el hombre , el caballo , el gato , el profesor
    ich żeńskie odpowiedniki: la mujer , la yegua , la gata , la profesora
  • zazwyczaj rzeczowniki kończące się na -o są rodzaju męskiego
    pj: el cuaderno , el balso , el libro
    wyjątki: la mano , la radio , la foto , la moto , ...
  • zazwyczaj rzeczowniki kończące się na -a są rodzaju żeńskiego
    pj: la ventana , la película , la casa
    wyjątki: el problema , el idioma , el tema , el sofa ,....
  • rzeczowniki kończące się spółgłoską lub na -e mogą być rodzaju męskiego albo żeńskiego
    la nariz , la lección , el pie , el lápiz , la clase , ....

RODZAJNIKI OKREŚLONE (Articulos Definidos)

Przed rzeczownikami mogą występować nastepujące rodzajniki określone (definidos):
Masculino ( męski )
Femenino ( żeński )
singular
el gato
la gata
plurar
los gatos
las gatas
singular
el profesor
la profesora
plurar
los profesores
las profesoras

RODZAJNIKI NIEOKREŚLONE (Articulos Indefinidos)

W języku hiszpańskim oprócz rodzajników określonych el, la , los , las występują ich odpowiedniki nieokreślone. Które czasami zwłaszcza w liczbie mnogiej bywają tłumaczone jako "pewien" , "jakiś" przyjmują następujące formy
Masculino ( męski )
Femenino ( żeński )
singular
un gato
una gata
plurar
unos gatos
unas gatas

KIEDY STOSUJEMY RODZAJNIKI OKREŚLONE?

  • mówiąc o osobach, rzeczach, które są znane naszym rozmówcą
  • mówiąc o osobach, rzeczach określanych za pomocą dodatkowych informacji
  • przed rzeczownikami odnoszącymi się do miejsc, rzeczy, osób, które pojawiły się już podczas rozmowy
  • mówiąc o konkretnych osobach, rzeczach, zjawiskach (jedynych w swoim rodzaju)
  • gdy mówimy o godzinie i dacie
  • z rzeczownikami odnoszącymi się do części ciała
  • przed tytułami naukowymi
  • przed tytułami grzecznościowymi
  • przed rzeczownikami odnoszącymi się do nazw gór, rzek, itp.
  • przed rzeczownikami abstrakcyjnymi gdy nie stosujemy przymiotnika
  • przedmiotach które znajdują się w każdym domu
  • mówiąc o osobach, rzeczach jedynych w swoim rodzaju

KIEDY STOSUJEMY RODZAJNIKI NIEOKREŚLONE ?

  • mówiąc o osobach, rzeczach, które nie są znane naszym rozmówcą
  • przed rzeczownikami odnoszącymi się do miejsc, rzeczy, osób, o których mówimy poraz pierwszy podczas rozmowy
  • mówiąc o osobach, rzeczach, zjawiskach jednych z wielu tego typu (nie są jedyne w swoim rodzaju)
  • gdy stosujemy konstrukcję zdaniową z HAY
  • dokonując oceny jakiejś osoby, rzeczy za pomocą przymiotnika
  • używając rodzajnik nieokreślony w liczbie mnogiej w kontekście "kilka"

KIEDY NIE STOSUJEMY RODZAJNIKÓW ?

  • w przypadku rzeczowników poprzedzonych zaimek dzierżawczy, zaimek pytajacy lub zaimkiem wskazującym
  • w konstrukcji "NO HAY"
  • w konstrukcji "NO TENER"
  • gdy pytamy ogólnie czy ktoś coś posiada w ogóle.
  • nie używamy rodzajników z rzeczownikami niepoliczalnymi
  • w przypadku następującego typu rzeczowników: imona,nazwiska, nazwy miast, krajów

Bibliografia: ept.pl

Zaimki osobowe

ZAIMKI OSOBOWE występują w zdaniu w następujących przypadkach:

  • jako podmiot, czyli JA , TY , ON/ONA, itd.
  • jako dopełnienie bliższe MNIE, CIEBIE, JEGO, itd.
  • jako dopełnienie dalsze MNIE, TOBIE, JEMU, itd.
  • mogą być poprzedone odpowiednimi przyimkami,

Zaimki osobowe pełniące funkcję podmiotu to:

Yo
JA
Tu
TY
El/Ella
ON/ONA
Nosotros/-as
MY
Vosotros/-as
WY
Ellos/Ellas
ONI/ONE

Yo, tú, usted i ustedes to formy które odnoszą się do rodzaju męskiego i do żeńskiego, natomiast pozostałe osoby mają dwie formy i męską i żeńską.

Zaimki osobowe pełniące funkcję dopełnienia bliższego to:

Me
MNIE
Te
CIEBIE
Lo
La
JEGO, GO, PANA
JĄ, PANIĄ
Nos
NAS
Os
WAS
Los
Las
ICH, PANÓW
JE, PANIE

 

Zaimki osobowe pełniące funkcję dopełnienia dalszego to:

Me
MNIE, MI
Te
TOBIE
Le/Se
JEMU, JEJ, PANU, PANI
Nos
NAM
Os
WAM
Les/Se
IM, PAŃSTWU

Zaimki osobowe mogą być również poprzedzone w zdaniu przyimkiem. Wtedy przyjmują one poniższe formy:

Mi
Ti
El/Ella/Usted
Nosotros/-as
Vosotros/-as
Ellos/Ellas/Ustedes

por ejemplo:

preparar para mi - przygotować dla mnie

UWAGA!

Szczególny przypadek stanowi konstrukcja z przyimkiem CON, gdyż w zdaniu zaimki 1 i 2 os. l. poj., czyli mí i ti łączą się z nim tworząc formy:
conmigo
contigo

Ale zaimki él/ella/ellos/ellas tworzą formę consigo z przyimkiem CON tylko i wyłącznie wtedy kiedy zaimek osobowy jest zbieżny z podmiotem w zdaniu, czyli:

Él no quiere llevar a su hermano consigo. - On nie chce zabrać z sobą swojego brata.

ale:

No quiero hablar con él. - Nie chcę z nim rozmawiać.

Bibliografia: hiszpanski.ang.pl

Zaimki wskazujące
liczba pojedyńcza
liczba mnoga
rodzaj męski


este

ese

aquel


estos

esos

aquellos
rodzaj żeński


esta

esa

aquella


estas

esas

aquellas

Jak widzimy w języku hiszpańskim istnieją 3 rodzaje zaimków wskazujących. Zaimki wskazujące este,esta,estos,estas określają osoby, przedmioty znajdujace się blisko osoby mówiącej. Odnoszą się także do momentu rozmowy

Este coche es muy comodo - Ten samochód jest bardzo wygodny (np. samochód którym teraz jedziemy )

UWAGA!! Kiedy przed rzeczownikiem pojawia się zaimek wskazujacy nie używamy rodzajników

Zaimki wskazujące ese , esa , esos , esas dotyczą osób i przedmiotów które znajdują się trochę dalej od mówiącego. W czasie odnoszą się do niedalekiej przyszłości lub przeszłości.

Este gato es blanco y ese perro es negro.

En ese momento sono el telefon.

W języku polskim występuja tylko dwa rodzaje zaimków wskazujacych dlatego ese tłumaczymy w zależności od kontekstu jako "ten" , "tamten" .

Zaimki wskazujące aquel , aquella , aquellos , aquellas odnoszą się do osób i przymiotników które znajdują się daleko zarówno od osoby mówiącej, jak i od rozmówcy. Czasowo odnosza się do odległej przyszłości albo przeszłości.

Aquel dia estaba enfermo - Tamtego dnia byłem chory.

Zaimki wskazujące moga występować również osobno, wtedy jednak należy zaznaczyć nad samogłoską sylaby akcentowanej akcent graficzny.

Bibliografia: Easy Espanol numer 17, Wydawnictwo Amercom